Արեստակ Սարուխանյան. Ճարտարապետաշինարարական համալսարանի համագործակցությունը ICOLD և IAHR միջազգային գերհզոր կազմակերպությունների հետ, 2014թ. դադարեց…
GMpress.am լրատվական կայքը, ճարտարապետաշինարարական համալսարանի պրոֆեսոր, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր Պետրոս Համբարձումյանի բարձրացրած խնդիրների հետքերով նեկայացրել է լրագրող Արմին Հայրապետյանի հարցազրույցը նույն համալսարանի նախկին պրոռեկտոր Արեստակ Սարուխանյանի հետ: Հիշեցնենք, որ պրոֆեսոր Արեստակ Սարուխանյանը եղել է Ստեփանակերտ քաղաքի ջրամատակարարման ծրագրի նախագծային խմբի ղեկավարը: Արցախի Հանրապետության մայրաքաղաքի շուրջօրյա ջրամատակարարման ապահովման գործում նրա անձնական ներդրումն անգնահատելի մեծ է:
Այսպիսով, gmpress.am -ը գրում է. հաջորդ կարևոր հարցը , որին անդրադարձել էր Պետրոս Համբարձումյանն, այն էր, որ կրթությունը և գիտությունը համալսարանում ստորադասվել են երկրորդական նշանակության ուղղություններին … Տարեցտարի փակվել են մեծ հեղինակություն ունեցող ծրագրեր:Դադարեցվել է համագործակցությունը IAHR և ICOLD համաշխարհային ճանաչում ունեցող գիտական կազմակերպությունների հետ : Այս ամենը պարզելու համար զրուցել եմ համալսարանի նախկին պրոռեկտոր, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Արեստակ Սարուխանյանի հետ:
-Պարոն Սարուխանյան, եկեք խոսենք բարձրացված հարցերի մասին,Դուք ի՞նչ կպատմեք: Գիտեմ, որ Ձեր մշտական մասնակցությունն եք ունեցել այդ գործընթացում. ավելին՝ նախագահն եք եղել ICOLD-ի Հայաստանի ազգային ներկայացուցչության:
-Մեր համալսարանը սերտ համագործակցության մեջ էր ջրային ոլորտի երկու խոշոր միջազգային կառույցների հետ՝ ICOLD, IAHR: Բարձր պատվարների ICOLD կազմակերպությունը շատ խոշոր ու ճանաչված է: Նրա աշխատանքներին մասնակցելն ու հրավեր ստանալ, տպագրվել և ելույթներով հանդես գալ այդ կազմակերպության տարեկան ժողովներին, մեծ պատիվ է ցանկացած երկրի համար: Մեր համալսարանի պատվիրակությունը, որը միաժամանակ ներկայացնում էր Հայաստանը, ICOLD –ի աշխատանքներին առաջին անգամ մասնակցեց 2011թ.-ին և նույն տարվանից էլ անդամագրվեց այդ կազմակերպությանը: 2012թ.-ին Ճապոնիայի Կիոտո քաղաքում զեկուցումներով մասնակցեցինք ICOLD-ի տարեկան ընդհանուր համաժողովին. մեծ պատվիրակության կազմ էր գնացել, ներկա էինք լիագումար բոլոր նիստերին՝ որպես լիիրավ անդամ: Բոլոր միջոցառումներից առաջ, նախապես հրավերներ էինք ստանում, գիտաժողովի թեմաներն էինք մշակում, մի խոսքով ՝ շատ ջերմ հարաբերություններ էին… Այդ համաժողովներն իրենց ազդեցությամբ այնքան հեղինակավոր էին, որ մենք էլ էինք ցանկանում, որ նման մի գիտաժողով էլ Հայաստանում լինի … Հետո սկսեց մեր համագործակցության բուռն շրջանը …Հրաշալի տարիներ էին … Հաջորդը համաժողովը ԱՄՆ-ի Սիետլ քաղաքում էր: Եվ ուզում եմ ավելացնել ,որ կարևորը ոչ միայն թեմաներն էին , որոնք քննարկվում էին այս գիտաժողովներում, այլ նաև այն, որ մենք ականատեսն էինք գիտական աշխարհում հիրավի գերխոշոր կազմակերպությունների գիտական հետազոտություններին … Դժբախտաբար այն կարճ կյանք ունեցավ : Շատ ծրագրեր կային ,որոնք պիտի կյանքի կոչվեին, բայց համագործակցությունը դադարեցվեց 2014 թ.-ին: Վերջին անգամ Ինդոնեզիայում մասնակցեցինք ICOLD-ի գագաթաժողովին ու վերջ: IAHR-ի մասով վերջին գիտաժողովը մեզ համար Չինաստանն էր, իսկ Հանոյում 2014թ. աշնանը նախատեսված գագաթաժողովին, մենք արդեն չմասնակցեցինք…
—Պարոն Սարուխանյան , իսկ ի՞նչ եղավ հետո, ինչու՞ դադարեց Ձեր համագործակցությունը…
2014 թ.-ից (տեղեկացնեմ, որ նույն տարում ռեկտոր Հովհաննես Թոքմաջյանին փոխարինելու եկավ Գագիկ Գալստյանը), հետաքրքրությունը նման աշխատանքների հանդեպ նվազեց ու այդ երկու հզոր կառույցների հետ համագործակցությունն ընդհատվեց … Այդ համագործակցության ողջ բեռն ինձ վրա էր դրված, ես ICOLD-ի Հայաստանի ազգային ներկայացուցչության նախագահն էի: Մեծ ցավ եմ ապրում, որ նման խոշոր կազմակերպությունների հետ այլևս չենք համագործակցում… Ուզում եմ նաև հավելել, որ այս երկու կառույցների հետ համագործակցությունը մեծ ազդեցություն ունեցավ համալսարանի երվրոպական հավատարմագրման գործընթացում…
Հաջորդ թեմայի մասին ՝շուտով …
Արմին Հայրապետյան
Աղբյուրն՝ այստեղ
P.s.
Ի լրումն ներկայացված նյութի, հարկ ենք համարում ասել, որ Հանոյում 2014թ. աշնանը նախատեսված IAHR գիտաժողովին, բուհի պատվիրակությունը չմասնակցեց: Չմասնակցեց, երբ արդեն ընդունված էին բոլոր զեկուցումները, գնված՝ ինքնաթիռի տոմսերը… Տոմսերը ետ հանձնեցին, կրելով մեծ վնասներ, զեկուցումները մնացին չզեկուցված: Այսպես էր սկսում իր պաշտոնավարման խայտառակ ժամանակաշրջանը Գագիկ Գալստյան կոչվող անձնավորությունը: Նրա օրոք, գործուղման պիտի գնար միայն ինքը, անհասկանալի տեղից ու պատճառներով, նրա կողմից համալսարան “բերված” պրոռեկտոր Մարինա Ղազարյանը ու ռեկտորի մի քանի մերձավորներ: 
Rector.am-ը, ժամեր անց, հատուկ նյութ կհրապարակի ICOLD և IAHR միջազգային հանրաճանաչ կազմակերպությունների հետ ճարտարապետաշինարարական համալսարանի համագործակցության մասին:
Սակայն խնդիրը միայն այդ բուհին չէ, որ առնչվում է: Հենց ճարտարապետաշինարարական համալսարանում էր գործում ICOLD-ի հայաստանյան ներկայացուցչությունը: Ռեկտոր Գագիկ Գալստյանի անտրամաբանական քայլերի հետևանքով, գիտական համագործակցության բնագավառում տուժել է նաև Հայաստանի միջազգային վարկը:
Դժվար է պատկերացնել, որ արտերկրի մեր գործընկերները կարողանան հասկանալ, որ Հայաստանում, ճարտարապետաշինարարական համալսարանի պես կարևոր բուհը ղեկավարվում է բդեշխության կանոններով՝ “ԼԱՎ ԵՄ ԱՆՈՒՄ” սկզբունքով գործող մի անձնավորության կողմից, ում ատենախոսությունը լեփ-լեցուն է արտագրություններով, ով իր պաշտոնավարության օրոք էապես նվազեցրել է բուհի հետազոտական գործունեության մակարդակը: Եվ այդ անձնավորությունը դեռ շարունակում է պաշտոնավարել ռեկտորի պաշտոնում՝ ճարտարապետաշինարարական համալսարանի կառավարումը վերածելով անճաշակ մի շոուի, ինչպես, օրինակ, օրերս Բոլոնիայում արված այս նկարն է՝ որևէ լեզվով երկու նախադասություն արտաբերել չկարողացող մարդը՝ գիտնականի թիկնոցն ուսերին:
Սա ծաղր է բուհի ու նաև՝ մեր երկրի համար:
Նոր ուսումնական տարին ճարտարապետաշինարարական համալսարանը պիտի սկսի առանց այս անձնավորության:
Գագիկ Ներսիսյան
